سلام لطفا اینو موجود کنید ببینیم چه جوریه.

یه دیدگاه غلط وجود داره که توش روایح "خاص" رو عمدتا مترادف با عطرهای نیش در نظر میگیرن. وجود عطرهایی نظیر زینو دیویدف، بلک بولگاری، فارنهایت دیور، الفنت کنزو، جپوروم بوشورن و ... مثل مهرهای محکمی بر رد این نگرش سطحی که غالبا تازه واردها دچارش میشن هست و ما رو به این باور میرسونن که زیاد نباید در گیر عناوین "نیش" و غیر نیش و غیره باشیم. زینو دیویدف یه عطر قابل تشخیص، با محوریت پچولی هست که بعدها عطرهای زیادی سعی در الهام گرفتن یا حتی کپی برداری از اون داشتن. پچولی در عطرسازی مثل لاوندر یه رایحه انعطاف پذیر هست و بسته به جایی که استفاده شده هردفعه میتونه یه وجه از خودش به نمایش بذاره. میشل آلمریک در زینو دیویدف یه نوآوری انجام داده و پچولی رو طوری که پیش تر استفاده نشده بود، درکنار حجم زیادی از رایحه چوب رزوود بکار گرفته که با روایح شرقی وانیل و رز و همچنین یک سری نتهای آروماتیک ترکیب شده و یه چیز تلخ و منحصر بفرد از کار دراورده که هیچوقت قدیمی نمیشه. زمزمه هایی از دیسکنتینیو شدنش شنیده میشد که امیدوارم حقیقت نداشته باشه. کلا شرکت دیویدف دست به دیسکنتینیو کردنش خوبه؛ همونطور که پیش تر عطرهای خیلی خوبی نظیر ریلکس، اکو، دیویدف مردانه و غیره رو از تولید خارج کرده بود.