من بوی گریپ فروت از اوپنینگ این کار میگیرم.

من این نارسیسو رو بیشتر از خواهر مِشکیش دوست دارم فقط به خاطر هلو. مشکیه رو هم به جز شروع سیترسیش خیلی دوست دارم. باقی داستان جفتشون هم که گل (به خصوص رز) و موسکِ تمیز، پچولی و چوب و وتیوره. رنگ سال 2024 رو هم پَنتون انتخاب کرد که رنگی هست به نام پیچ فاز، همون هلوییِ مخملی خودمونه که این عطر تقریبا رنگی که میشه باهاش تداعی کرد تو همون طیف هست مخصوصا اگه با لباس های موهر، کشمیر و بوکله ی بژ و آرایش نود ست بشه. به نظر من تخِزوغ این لاو (لانکوم)، مادرن میوز (اِسته لادر: استه لودِغ)، یِس آی ام گلورییِس (کَشِرِل: کَشَغِل)، نومَد (کلوئه: کلویی) و حتی اِموتسیونه (فرگامو) هم می تونن تو حال و هوای ترندِ رنگ امسال قرار بگیرن. 

همه مون می دونیم که عطرای نارسیسو عطرایی هستن که پوستِ دومن و مینیمالیستیک و پروپگاندای (پروپَگانی) خاصی ندارن و قراره بشینن رو تنِ یه زنِ شهرنشین با دغدغه معاش ( اینجا پینک فلوید رو در بک گراند پلی می کنیم: ران ربیت ران، دیگ دت هول فرگت د سان). پس ستایل مینیمال فراموش نشه. 

پی نوشت: منتقدی روی فرگرنتیکا در نقد این عطر ،آسکِر وایلد رو اومده نقل کرده 

Be yourself, everyone else is already taken.

درسته این کوتیشن، اسنسِ فور هر رو برای ما به تصویر می کشه به این معنا که فور هر ساده است، خیلی ساده ولی لازم به ذکره که نقل قول کردن از آدمی که یکی از اکسنتریک ترین و پیچیده ترین آدمهای تاریخ بوده  و منظورش از خودتون بودن یعنی چیزی رو سرکوب نکنید و اکسپرس کنید خیلی تعبیرِ خسته و بی ربطی بود. 

Peach fuzz

Trésore in love by Lancôme

Modern muse by Estée Lauder 

Emozione by Ferragamo

Yes, I am glorious by Cacharel 

Nomade by Chloé

Run rabbit run, dig that hole forget the sun (breathe by pink Floyd)

Oscar Wilde