اگه بخوام بوشو خلاصه براتون توصیف کنم بوی پودر رخت شویی در گران ترین و بهترین حالتش کار جالبیه

عطری است که عنصر اصلی و بنیادین اون گیاه لاواندر هست. شروع عطر با بوی تیپیک گیاه اسطوخودوس (یا همان لاوندر) شروع میشه. این رایحه با بوی شیرینی همراه هست. البته بوی شیرینی اش نسبتا ملایمه و غلیظ نیست. بعد از یک ساعت این بوی شیرینی از بین میره و عطر بوی گیاهی بیشتری بخودش میگیره. در این مرحله سان شاین از شیرینی به سمت تلخی حرکت میکنه. به طوری که بعد از یک ساعت اصلا شیرینی از عطر حس نخواهید کرد. قبلا در یکی از نقدهایی که از یکی از عطرهای این برند داشتم؛ به این نکته اشاره کردم که کمپانی های بزرگ جهان؛ در رنج محصولاتی که تولید میکنند؛ یک نوع شباهتی رو سعی میکنن که در تمام محصولاتشون در نظر بگیرن؛ بصورتی که در عین متفاوت بودن محصولاتشون از یکدیگر؛ یک رد پای خیلی خاص رو هم در نظر میگیرن که متعلق به محصولاتشون باشه. به عنوان مثال؛ کمپانی بی ام دبلیو رو در نظر بگیرین؛ این شرکت با وجود محصولات متنوعی که تولید میکنه؛ ولی شما با دیدن اتومبیلی که متعلق به این شرکت هست؛ بدون توجه به آرم اون میتونین حدس بزنین که این اتومبیل از برند بی ام دبلیو هست. در اینجا هم وضعیت به همین ترتیبه. این برند که از برندهای مشهور عطر هست؛ یک رد پای ظریفی رو در بین بعضی از محصولاتش داره. به عنوان مثال در همین عطر؛ بعد از حدود یک ساعت بوی عطر تا حد زیادی شبیه به عطر دیگه ای از همین برند یعنی براکن میشه. همونطور گیاهی؛ تلخ و نئو فوژه مانند. البته در عطر سان شاین؛ اون صلابتی رو که در یک عطر فوژه حس میکنین وجود نداره؛ ولی رایحه ی کلی عطر بسیار شبیه به براکن هست. این شباهت از حدود یک ساعت پس از اسپری کردن بوجود میاد و تا حدود 3 ساعت و نیم بعد از شروع عطر باقی میمونه. بعد از 3 ساعت و نیم؛ عطر یه حالت عودی (ونه دودی) به خودش میگیره. بعد از 7 ساعت از زمان اسپری عطر؛ این بو عوض میشه. خیلی جالبه که دقیقا بوی عودی قبل؛ اینبار میشه بوی دودی (ونه عودی). در این مرحله دیگه عطر حالت شیرینی به هیچ وجه نداره و کمی به تلخی میزنه؛ ولی کماکان رد گیاه لاواندر رو اون پایین میتونین حس کنین.