دقیق یادم نیست کجا،اما به گمونم اون موقع ها که تازه میکرو (نوعی آتاری یا کنسول بازی)اومده بود،تو مغازه های پاساژهای چهارباغ،یا بازار کویتی ها که لوازم صوتی و تصویری میفروختن،لوازم و وسایل کامپیوتر فروشی،شایدم مغازه های چرم و وسایل چرم دوزی فروشی،یا شاید جاهایی مشابه یه بوی خاصی میداد،که این عطر اون بو رو خیلی خوب تداعی و یاداوری میکنه.اولش بوی علف و سبزی له شده(نه بوی چمن،بلکه شاید بوی جعفری یا سبزیهای مشابه)همراه مرکبات و وتیور خیلی ضعیف میان،اما زود محو میشن و این بوی خاصه که مغز رو قلقلک میده.بوی خاص و جالبی داره و البته مناسب سلیقه های خاصه.اما گمون کنم بازخوردآوری خوبی هم داشته باشه،چون نوستالژیکه و بوی روزهای خوب و خاطره انگیزی رو یادتون میاره که میدونین بوده و وجود داشته.اما یادتون نیست دقیقا جریان و اون خاطره چی بوده؟پخش و موندگاریش هم با توجه به خنک بودنش خوب و معقوله،اما نه خیلی قوی و شاخ.