The Queen of Spades

صد و سی و سه سالیست که چشمانش سرخ و به انتظار سقوط خورشید و سوختن خاکِ نمورِ دشتی سالخورده نشسته است..

شگفت زده ام کرد! من تنها جرعه ای بهارنارنج طلب کردم و او؛ جامی فلزی بر خاکِ به آتش کشیده گذاشت، بهارنارنج ریخت و شکوفه هایش همان جا کز خوردند، تکه ها درشت زنجبیل و تلفیقی از فلفل و چوب دارچینِ حرارت دیده به آن اضافه کرد...مایع جوشید و قل زد

گرم بود، دم کرده، عرق کرده

با طنابِ چرمیِ نیم سوخته مرا به تنه ی درختی بست که گویی تا به امروز گنجشککی به شاخه اش ندیده است!

جام را به لبانم چسباند و من نوشیدم جادوی سیاهش را..دهانم سرخ، چشمانش سرخ، رز سرخ، تیغِ تیزِ ساقه اش سرخ، سر انگشت اشاره ام سرخ؛ اوضاع سرخِ سرخ بود..

از حال رفتم؛ ساعاتی بعد همه جا سفید شد؛ نور آمد..یاس بود و حریرِ پیراهنِ مشک بویِ او..و من بالاخره نفس کشیدم...

سیاه و گوتیک

اگر آهنگ باشه میشه ieuD igorrr

سیاژ و ماندگاری خوب و یونی سکس