این عطر هم وجه لذیذ بادوم رو تو خودش داره هم وجه لیکور مانند و بوزی آمارتو رو. واقعا فوق العاده‌ست. و فوق العاده تر از اون پخش بوی قدرتمندشه که هر جا برید میتونید حضور خودتون رو باهاش اعلام کنید. ذاتا پرحرارته رایحش و برای فصل های پاییز و زمستون مناسب تره. باید توجه داشت بخاطر به کار رفتنه مواد طبیعی استخراج شده از بادوم تو این عطر ممکنه واسه کسایی که به بادوم حساسیت دارن یه کم خارش پوست ایجاد کنه، که البته گذرا هست. تو درای‌داون فقط تلخی بادوم رو خواهید داشت

ولی تو سایت فریگرنتیکا این یه عطر زنانه معرفی شده

سولیانی در بیشتر عطرهاش و به خصوص «اُرگزمو» خیلی من رو یاد مدرنیست‌های دهه چهل تا هفتاد در آمریکا میندازه. پیور بودن در آرت. فرمالیسم گرینبرگی که نهایتا به مینیمالیسم می رسه در مجسمه های تونی اسمیث برای مثال. تاکید بر روی ابژه بودنِ اثر، تقلیل تجربه به پایه ای ترین لِول و نفی تصویر سازی، مفهوم سازی و سمبُل سازی بوسیله بیننده. «ارگزمو» بر بادام بودگی بادام تاکید می کنه. مثل همین دوست عزیز تونی اسمیث که بر سه بعدی بودن مجسمه هاش تاکید می‌کنه.  بسیار کار ابسترکتی هست  ارگزمو. یعنی بادام به قدری بادام بود که حتی نتونستم بگم پورنوگرافیِ بادام بوییدم یا نودِ بادام رو تجربه کردم که ربطش بدم به ارگزمو. کمیونیکیشن صفر.

به نظرم این رویکرد خیلی خوبیه که سولیانی به عطرسازی داره. به واقع اون خلائی که همیشه توی صنعت عطرسازی وچود داشته رو پر کرده. ما خیلی وقتا دنبال رایحه یکی از چیزایی که روزانه به طور طبیعی باهاش سر و کار داریم تو عطر میگردیم تا بطور مطلق اون رایحه رو داشته باشیم، اما تو عطرایی که ترکیبی از مثلا بالای 10 تا نت مختلف هستن نمیشه اونطور چیزی رو پیدا کرد. اینکه عطرساز دست بذاره روی بازسازی رایحه یه چیز خاص بدون اینکه به حاشیه بره به نوبه خودش ارزشمنده

کارای سولیانی اینقدر با کیفیتن که من ارگاسمو روکه ازش خوشم نیومد تتمه اش رو که کم بود امروز زدم رفتم یه دانشگاهی و باورم نمیشه که چند نفر گفتن چه خوشبویی بهم. ایول سولیانی