دومینیک روپیون به ان فیلیپو و فَنی بَل (بال) در اتاق فکر واقع شده در ضلع غربی هدکورترِ ژیوانشی:  ببینید من الان انصافا ایده جدیدی ندارم حوصله فک کردنم ندارم ولی پول لازمم هست. ایت  لَنتِغدی قراره بازگشت دوباره اون لنتغدی باشه به این دنیا. 
در این لحظه، دومینیک با بی حوصلگی باتل  اون لنتغدی رو بر میداره و سرسری بو می‌کنه و تا میاد درشو ببنده، دره می‌افته و قل می خوره می‌ره زیر میز.  در حالی که ان و فنی نشستن پشت میز فکر، دومینیک زیر میز فکر داره دنبال در می گرده. اینجا کمی از زمانِ مرده استفاده می کنیم که شما بی حوصله شید.  زیر میز دومینیک چشش می‌افته به کفشای پاشنه بلندِ فَنی بَل که از قضا از این چِکد کنوس پامپس هایِ بربری هستند و اینجاست که یه فکر بکری به سرش میزنه. از زیر میز میاد بیرون و میگه بچه ها بریم لَب (لابراتوار) 

لابراتور ژیوانشی واقع شده در ضلع شرقی هدکورتر، سر ظهر دمِ اذون. دومینیک به ان: خب بیاین این جوری بسازیم این بازگشتِ دوبارهِ لنتغدی رو: اولش یه میوه کریستالیزه شده شیرین وانیلی با رگه های خفیف ملس بیاد بالا، بزنیم تو هرمِ بویایی گلابی. اونام میگن گلابی. حله؟ بعد لاندن رو میخوام سووآرِ کار کنم. فنی اون دبّه گلای سفید رو بیار بی زحمت. فنی تغ تغ کنان می‌ره دبه رو میاره میده دستِ ان. دومینیک به ان میگه: بیریز بیریز نترس. خب خب خوبش شد. فنی قربونِ دستت حالا برو اون ظرف وانیل رو وردار بیار . فنی تغ تغ کنان به این فک میکنه همه اینا رو می تونه با هم بگه بیارم، تو روحش. دومینیک خودش ظرف وانیل رو میگیره و می بنده به کار. بعدشم به اون دو تا میگه من از اینم بیشتر وانیل ریختم تو فلنکرای لَ وی اِ بل. یادتون نیست واقعا؟    حالا بیس رو هم که دیگه استادش می کنیم با پچولی و یه پَر وتیور. فنی تغ تغ کنان سمت ظروفِ مربوطه. دومینیک هم می زنه و در نهایت با یه وواَلا به بچه ها میگه یه تُکی بزنن. ان میگه یه نمور صابونی نشد؟ دومینیک میگه منظوررِ نظرِ بنده هم همون بود می خواستم یه چشمکی بزنم به گذشته دیگه.  خب بریم پولمون رو بگیریم. بقیه اش با بچه های مارکتینگ.